IPA to skrót od International Police Association – Międzynarodowego Stowarzyszenia Policji założonego 1 stycznia 1950 roku przez sierżanta Brytyjskiej Policji sir Arthura Troopa. Jest to niezawisłe stowarzyszenie łączące policjantów z całego świata bez różnicy stopnia, wykształcenia, płci, rasy, barwy skóry, mowy i religii. Przynależność do IPA zobowiązuje do przestrzegania deklaracji Praw Człowieka, które zostały określone w 1948 roku. Idea Arthura Troopa szybko przyjęła się wśród policjantów innych państw Europy Zachodniej. Już w 1953 roku do IPA przystąpiła: Francja, Holandia, Belgia, Irlandia i Niemcy Zachodnie, a w roku następnym – Norwegia i Szwajcaria. Obecnie do Stowarzyszenia należy ponad 369 tys. policjantów z sześćdziesięciu dziewięciu krajów. Co roku, do organizacji przystępują nowe sekcje krajowe, na wszystkich kontynentach naszego globu. Celem organizacji jest tworzenie więzów autentycznej przyjaźni i koleżeństwa zawodowego pomiędzy zatrudnionymi w służbach policyjnych na całym świecie. Do osiągnięcia założonych celów Stowarzyszenie zmierza w szczególności poprzez:

  • Przeprowadzanie krajowych i międzynarodowych sympozjów naukowych, spotkań i seminariów w celu studiowania problemów zawodowych, kulturalnych i innych.
  • Propagowanie i przeprowadzanie grupowych i indywidualnych wyjazdów studyjnych.
  • Propagowanie i przeprowadzanie imprez kształcących młodzież (podróże, wymiana młodzieży, seminaria młodzieżowe).
  • Wymianę i publikację informacji zawodowych z zakresu działalności głównie przez wydawanie czasopisma Sekcji Polskiej Stowarzyszenia.
  • Dążenie do rozwoju kontaktów osobistych z członkami innych sekcji narodowych w duchu wzajemnego zrozumienia i pomocy.
  • Wzmacnianie wśród służb policyjnych poczucia poszanowania prawa i utrzymania porządku.
  • Zmierzanie do podniesienia prestiżu Policji w szczególności poprzez podnoszenie stanu wiedzy o policji w społeczeństwie oraz poprawę stosunków między społeczeństwem a policją.
  • Popieranie i ułatwianie wymiany doświadczeń z członkami innych sekcji narodowych prowadzić w ten sposób do podnoszenia poziomu wiedzy zawodowej i ogólnej.
  • Współuczestniczenia w przygotowaniu polskiej i światowej bibliografii prac dotyczących problematyki policyjnej oraz Stowarzyszenia.
  • Rozwijanie współpracy w sferze zawodowej, socjalnej, kulturalnej, sportowej i turystycznej z innymi sekcjami narodowymi oraz pomiędzy strukturami w kraju.
  • Inicjowanie wymiany korespondencji dla podtrzymania i nawiązywania kontaktów oaz wspieranie nauczania języków obcych.

Od 1977 roku IPA jest największym stowarzyszeniem na świecie i posiada statut konsultacyjny Rady Gospodarczo-Społecznej ONZ oraz Rady Europy.
Najwyższymi władzami w stowarzyszeniu są: zbierająca się corocznie Międzynarodowa Rada Wykonawcza (IEC – International Executive Council) oraz odbywający się, co trzy lata Kongres Światowy (WC – World Congress). W skład Rady wchodzą przedstawiciele sekcji krajowych (najczęściej prezydenci sekcji) oraz Stałe Biuro Wykonawcze (PEB – Permanent Executive Bureau) o składzie międzynarodowym i zarządzające Stowarzyszeniem. Organami pomocniczymi Stałego Biura Wykonawczego są międzynarodowe komisje (wewnętrzna, zawodowa, kulturalna, socjalna i ONZ). Stałym Sekretariatem jest Międzynarodowe Centrum Administracyjne (IAC – International Administration Centre) w Nottingham (Wielka Brytania). Oficjalna siedziba IPA znajduje się w Szwajcarii (Genewa), gdzie organizacja jest zarejestrowana. Oficjalnymi językami roboczymi są: angielski, francuski i niemiecki. Stowarzyszenie posiada własne centrum informacyjno-szkoleniowe w miejscowości Schloss Gimborn koło Kolonii w Niemczech.
Funkcję Światowego Prezydenta IPA pełni Martin Hoffmann z Austrii. Godło stowarzyszenia przedstawia kulę ziemską w opisie z nazwą organizacji – INTERNATIONAL POLICE ASSOCIATION na tle ośmioramiennej gwiazdy w wieńcu i motto w języku esperanto „SERVO PER AMIKECO” – „Służyć przez przyjaźń”. Jak przystało na organizację o charakterze międzynarodowym, stowarzyszenie posiada własny hymn: „Servo per Amikeco”, do którego słowa napisał Pierre–Marie Guillemant, a muzykę skomponował Albert Cenat. Utwory te zostały nagrane przez Paryska Orkiestrę Policyjną i obecnie wykonywane są na początku i końcu wszystkich imprez stowarzyszenia o charakterze międzynarodowym. Doczekaliśmy się też własnego marsza, skomponowanego przez Michale Legranda.